Deel 7: Nog 10 dagen  – Zes mannen onder één dak

Victor Campenaerts: “Slapen om 20 uur, opstaan om 4u30”

“Performance manager Kevin De Weert en mecanicien Simon De Wolf zijn donderdag aangekomen, waardoor we compleet zijn; zes mannen die samenhokken onder één dak. Tot op heden is dat zonder strubbelingen verlopen. Enkel op vlak van muziekstijl verschillen de meningen. Mijn trainer Kurt Lobbestael en ikzelf zijn fan van tijdloze muziek, Kevin De Weert en Toon Hens houden meer van techno en house. Maar uiteraard heeft de renner het laatste woord .”

“Mijn bijdrage tot de huishoudelijke taken is beperkt; ik moet vooral renner-zijn. Dokter Ruud Van Thienen is de kok van dienst, is daar in het dagelijkse leven veel mee bezig en doet dat heel goed. Toon Hens is naast kinesist en masseur ook bezig met alle praktische voorbereidingen voor de trainingen. Kurt Lobbestael is als trainer verantwoordelijk voor de dagplanning, assisteert de kok en doet de afwas. En mecanicien Simon De Wolf is neurotisch met mijn fiets bezig; helemaal zoals ik het graag heb.”

“Wat het kaalscheren betreft: Ruud, Toon en ikzelf zijn al aan de beurt geweest. Bij Kurt zal het moeilijk worden, Kevin lijkt in orde te komen, maar Simon zal vermoedelijk niet overstag gaan. Voor het onderhouden van ons huis kunnen we beroep doen op de Mexicaanse echtgenote van een Belg in Aguascalientes. Zij is zelf podologe maar het is fantastisch dat dergelijke mensen op die manier hun steentje bijdragen aan ons project.”

“Ondertussen hebben we ons ritme grotendeels aangepast omwille van het startuur van de recordpoging (zie onder). Ik ga naar bed rond 19 uur om rond 20 uur in te slapen en sta om 4u30 ’s morgens op. Op hormonaal vlak presteert het lichaam best in de namiddag, dus laten we mijn lichaam geloven dat het uur van de recordpoging als namiddag zal aanvoelen. Daarvoor gebruik ik ook een bril met blauwlichtfilter, die ik vanaf 17 uur draag, zodat mijn hersenen het signaal krijgen dat het stilaan tijd wordt om te gaan slapen.”

Recordpoging om 11 uur lokale tijd = 18 uur Belgische tijd, live op Sporza

Na een verblijf van tien dagen in Mexico is duidelijk geworden dat de temperatuur tussen 11 en 12 uur in de voormiddag meest gunstig is voor de werelduurrecordpoging. Daarom is het aanvangsuur aangepast. Dat betekent dat de poging om 18 uur Belgische tijd zal plaatsvinden.

VRT zal de uitzending verzorgen op Canvas en via de verschillende kanalen van Sporza. Daarnaast zal de recordpoging te bekijken zijn via de Lotto Soudal-kanalen. Meer gedetailleerde info volgt in de aanloop naar de werelduurrecordpoging.

Deel 6: Nog twee weken  – Van 0 naar 3000 meter

Victor Campenaerts: “Kaalscheren voor de teamgeest”

“Ik moet zeggen dat de aanpassing heel vlot verloopt. Het was de bedoeling om tijdens de volledige reis van quasi 24 uren wakker te blijven, om de eerste nacht in Mexico meteen goed te slapen, en dat is gelukt. Ook de voorbije nachten sliep ik goed; ik voel me fris en monter. Aguascalientes ligt op een hoogte van 1800 meter, vergelijkbaar met Namibië, waardoor ik ook op dat vlak geen aanpassingsproblemen ken. Maar ’s nachts slaap ik op een gesimuleerde hoogte van 3000 meter, waardoor ik mijn lichaam de tijd moet geven om te acclimatiseren en niet meteen al te zware trainingen mag inlassen.”

“De eerste dagen ben ik op training nooit buiten mijn comfortzone geweest. Het was een ideale periode om de piste te leren aanvoelen en ik merk nu al dat ik veel betere lijnen rijd dan tijdens mijn test in Grenchen. De komende veertien dagen is het uiteraard de bedoeling nog verder progressie te boeken op dat vlak. Gisteren deed ik enkele testen met staande en vliegende start, vandaag staat er een duurtraining op het programma en morgen is er een rustdag. Daarna komen we stilaan in werelduurrecordmodus met enkele heel specifieke trainingen. Om de teamgeest te bevorderen, denken we er over na om ons allemaal kaal te scheren, maar we zijn benieuwd in welke mate Kevin De Weert dat zal zien zitten, die hier binnen enkele dagen aankomt…”

Pistefiets op maat gemaakt

In functie van de aanval op het werelduurrecord werd door Ridley Bikes een pistefiets ontwikkeld, volledig op maat van Victor. Toon Wils, ingenieur bij Ridley Bikes, geeft tekst en uitleg.

Toon Wils: “Voor het ontwerp van de pistefiets werd er verder gebouwd op de Ridley Arena TT, een achtervolgingsfiets die voor het eerst werd ontwikkeld in functie van de Olympische Spelen in Rio. Die fiets verschilt aanzienlijk met diegene waarmee Victor zijn tijdritten afwerkt. Zo zijn er geen versnellingen en remmen, wat de fiets nog een stuk lichter en aerodynamischer maakt. Daarnaast wordt er gebruik gemaakt van twee volle wielen en ook de voorvork is aangepast omdat er geen remmen voorzien zijn. Het stuur zal hij enkel de eerste tien à vijftien seconden nodig hebben om zijn kruissnelheid te bereiken en werd dus ook vanuit aerodynamisch oogpunt smaller gemaakt.”

“De fiets is ontwikkeld in constant overleg met Victor. Zo is het frame volledig op maat gemaakt zodat hij dezelfde positie aanhoudt als die op de weg. Eens in de beugels – die ook samen met hem op maat werden gemaakt – zou hij geen verschil mogen voelen. Voor de tandbladen vooraan en de kroontjes achteraan freesden we verschillende groottes. Zo kan Victor de best mogelijke verhouding zelf kiezen. Het knalrode design met witte accenten werd omwille van de match met het teamoutfit ook door de Europese tijdritkampioen gesuggereerd. Zelf voegden we nog wat bijkomende accenten toe. Zo verwijzen de streepjes op de zitbuis en de cijfers één tot en met twaalf op de bovenbuis naar de klok. De ‘done in 60 minutes’ vooraan op de bovenbuis is een knipoog naar de film ‘Gone in 60 Seconds’ en ook de hashtag #VocSnor kon natuurlijk niet ontbreken.”

Hieronder vindt u een link naar een selectie foto’s van de fiets waarmee Victor Campenaerts het uurrecord zal aanvallen.(Photo credit – Ridley Bikes)

Deel 5: Nog 18 dagen  – Buenos Dias, Mexico!

Victor Campenaerts: “Vliegen met Freddie Mercury”

“Dinsdagavond heb ik doorgebracht bij Fanny in Dottenijs, een klein half uurtje rijden van het station van Rijsel, waar ik woensdagochtend om 8u03 de TGV moest nemen naar luchthaven Charles de Gaulle in Parijs. Stipt om 11 uur steeg de vlucht richting Mexico City op, een trip van ruim twaalf uur. Ik kwam daar aan om 16u20 lokale tijd – het tijdsverschil met België bedraagt zeven uur – en moest ruim vijf uur wachten vooraleer ik de binnenlandse vlucht kon nemen naar Aguascalientes. Het was middernacht toen ik aankwam in ons gehuurde huis, waar ik een rondleiding kreeg. Er is een suite in het huis, ‘uiteraard’ gereserveerd voor de atleet, met een ongezien groot king size bed, waar ik de eerste nacht heb in doorgebracht. Maar de tweede nacht moest ik in mijn hoogtetent slapen, en wat bleek? Die paste niet over het reusachtige bed, dus ik moest willens nillens mijn kamer afstaan en naar een kleinere kamer en bed verhuizen.”

“De vlucht naar Mexico is voorspoedig verlopen. De ploeg had een ticket in business class geboekt, wat het reizen heel wat comfortabeler maakt. Ik heb geprobeerd om niet veel te slapen, om de jetlag gemakkelijker te verteren. En op het vliegtuig heb ik een plaatsje gevonden om een sessie core stability te doen om te tijd te doden en mij nuttig bezig te houden. Ik heb ook twee films bekeken. Ocean’s 8 vond ik gewoontjes, maar Bohemian Rhapsody was eigenlijk leuker dan verwacht. Het verhaal van Freddie Mercury die ondersteund door zijn bandleden de wereld verovert, maar zijn solocarrière niet van de grond krijgt, is een metafoor voor de sport, waarin de atleet een team nodig heeft om boven zichzelf te kunnen uitstijgen. Daarna heb ik er zowat de hele playlist van Queen doorgejaagd.”

“Het verhaal van de appels? Ik probeer altijd appels mee te nemen op vliegreizen, want op momenten van verveling, begin je al snel te eten. Een appel is zoet, lekker en telt slechts 50 calorieën per 100 gram. En volgens de overlevering nam huidig performance manager Kevin De Weert tijdens zijn wielercarrière een lading appels mee tijdens zijn intercontinentale vluchten om door middel van één appel per uur de jetlag te bestrijden ”

Rondjes draaien aan 16,4 seconden

Eddy Merckx viel 47 jaar geleden met succes het werelduurrecord aan in Mexico-City. Maar Aguascalientes bevindt zich zo’n 500 kilometer ten noord-westen van de hoofdstad. De gelijknamige staat is een van de 31 staten van het land. Tot op heden vond er geen enkele geslaagde werelduurrecordpoging bij de mannen plaats. Bij de vrouwen brak Vittoria Bussi vorig jaar daar wél het record. De Velodromo Bicentenario in Aguascalientes ligt op 1880 meter hoogte en is het jaarlijkse decor van een wereldbekerwedstrijd op de piste en staat bekend als een van de snelste pistes ter wereld.

Als gehomologeerde UCI-piste bedraagt een rondje over het houten ovaal 250 meter. Om de afstand van 54,526 kilometer van Bradley Wiggins te overschrijden, moet Victor Campenaerts ruim 218 rondjes afleggen in 60 minuten. Om dat doel te bereiken moet Campenaerts een gemiddelde rondetijd van 16,4 seconden aanhouden, of bijna vier rondjes per minuut. Daarnaast moet rekening gehouden worden met de extra tijd die de Europese kampioen tijdrijden nodig heeft om op kruissnelheid te komen, tien seconden, verspreid over de eerste drie ronden.

16,4 seconden x 218 rondjes + 10 seconden = 59’45” voor 54,500 kilometer. Dan houdt Victor exact vijftien seconden over om nog minstens 26 meter af te leggen…

Deel 4: Nog 23 dagen  – Aftellen voor het vertrek

Victor Campenaerts: “Hoofd in de grond”

“De eerste twee dagen na mijn terugkeer van Tirreno – Adriatico stonden in het teken van recuperatie. Ik probeer van mijn kort verblijf in België ook gebruik te maken om nog even af te spreken met vrienden. Zo ging ik dinsdag langs bij onze sponsor The Foodmaker in Antwerpen voor een lichte lunch en ging ik zaterdag iets eten met mijn vriendin Fanny en mijn moeder. Ik ben immers twee maanden in Namibië geweest, binnenkort een maand in Mexico en in mei een maand in de Giro, met tussendoor nog Tirreno en de Ronde van Romandië. Mijn sociale contacten staan bijgevolg op een heel laag pitje. En het is ook plezant om eens niet over wielrennen te praten. Op vrijdag heb ik op een hoogte van 2400 meter geslapen en vanavond doe ik dat opnieuw.”

“Op vrijdag stond een pistetest in Roubaix op het programma. Aan mijn prachtige Ridley hebben we niks meer gewijzigd. De grootste vernieuwing is de ‘basebar’, het stuur waarmee ik mij tijdens de eerste ronde op gang trek om op kruissnelheid te komen. Een normale basebar is 40 centimeter breed, die van mij is slechts 34 centimeter, uiteraard omdat de basebar in de ruim 200 volgende ronden niet meer gebruikt wordt en dus best zo klein, licht en aerodynamisch mogelijk is. Maar die test was een succes. Daarnaast hebben we vooral aandacht besteed aan de houding van mijn hoofd. Door met mijn hoofd volledig naar beneden te kijken kan ik nog enkele procenten winnen, maar dan moet ik de piste natuurlijk heel goed kennen. Enkel op de plaats waar Kevin De Weert zal staan met de tablet, moet ik mijn hoofd heel even optillen om te zien wat mijn rondetijd is.”

 Welke voorwaarden moeten voldaan zijn om een werelduurrecordpoging te mogen uitvoeren?

 Om Victor Campenaerts op 16 of 17 april van start te laten gaan, moeten een aantal voorwaarden ingevuld zijn. We sommen hierbij enkele op:

 * Uiterlijk 60 dagen voor de werelduurrecordpoging moet er een goedkeuring zijn van de nationale federatie van de renner.

* De nationale federatie van het land waarin de poging plaatsvindt moet een ‘letter of support’ naar de UCI sturen om zijn akkoord te geven.

* De renner moet deel uitmaken van de ‘UCI registered testing pool’ en voldoen aan alle reglementering wat betreft whereabouts. In het geval van Victor Campenaerts is deze voorwaarde als WorldTour-renner uiteraard vervuld.

* Minstens 15 dagen voor de werelduurrecordpoging moet de fiets goedgekeurd zijn door het technische departement van de UCI.

* De aanval moet uiteraard plaatsvinden op een door de UCI goedgekeurde piste. In Aguascalientes worden ook wereldbekerwedstrijden georganiseerd, dus mag er ook een aanval op het werelduurrecord plaatsvinden.

* Alle afspraken rond timing moeten gemaakt worden met Tissot, de officiële partner van het werelduurrecord. Daarnaast wordt de tijd eveneens manueel opgenomen door twee timekeepers uit het land waar de poging plaatsvindt.

Deel 3: Nog 27 dagen  – Geslaagde generale repetitie

Victor Campenaerts: “Vertrouwensboost”

“De afsluitende tijdrit in Tirreno – Adriatico winnen is natuurlijk een prestatie waar ik heel fier over ben. Hoewel ik deze week steeds met de aanval op het werelduurrecord in het achterhoofd rondgereden heb, is een WorldTour-overwinning tegen de mondiale tijdrittop een nieuwe stap in mijn carrière. Twee jaar terug had ik als doel gesteld om top drie te rijden in een proef tegen de klok op het hoogste niveau en vorig jaar wilde ik een WorldTour-tijdrit winnen, wat niet lukte. Dat ik Dennis en Dumoulin voor het eerst klop, geeft mijn winst nog wat extra cachet.”

“Ik heb meer dan twee uur in spanning moeten toekijken hoe de ene na de andere renner niet sneller over de meet kwam. En op de koop toe heb ik drie dopingplasjes moeten afleveren, omdat mijn urine niet voldoende densiteit had door het vele water dat ik gedronken had. Bijna miste ik mijn vlucht naar België, maar gelukkig kon ik toch met de rest van de staf en Tiesj Benoot naar België terugkeren. Ik had de dag voor de tijdrit beloofd om op champagne te trakteren mocht ik winnen, en ik ben een man van mijn woord… Mijn vriendin Fanny zou me normaal komen oppikken aan de luchthaven, maar door keelpijn hebben we afgezien van dat plan. Gelukkig is ze zelf topsportster en begrijpt ze dat het geen goed idee is om nu ziek te worden.”

“Het woord ‘werelduurrecord’ zoemt al enkel maanden door mijn hoofd en dat zal de komende tijd uiteraard niet anders zijn. Ook tijdens de voorbije Tirreno – Adriatico was het vaak een gespreksonderwerp. De komende dagen staan in het teken van recuperatie en daarna leg ik de laatste hand aan de voorbereiding op Belgische bodem. Vanaf vrijdag begin ik met ‘jetlagtraining’, waarbij ik mijn levensritme dag na dag aanpas aan het uurverschil met Mexico, zodat de schok ter plaatse minder groot is. Ondertussen leggen de medewerkers van de ploeg de laatste hand aan de voorbereidingen van logistiek, planning, materiaal,… Ik hoef niet uit te leggen dat ik veel vertrouwen getankt heb en uitkijk naar wat komen zal…”

De omkadering van Victor

Bij de hele voorbereiding op de werelduurrecordpoging is een omvangrijk team betrokken. Medewerkers van Lotto Soudal brengen alles in gereedheid om zonder zorgen te kunnen afreizen naar Mexico. Ter plaatse zullen aanwezig zijn:

– Trainer Kurt Lobbestael
– Dokter/hoogtespecialist Ruud Van Thienen
– Osteopaat/kinesist Toon Hens
– Mecanicien Simon De Wolf
– Performance manager Kevin De Weert

Verder is in de voorbereiding beroep gedaan op onze eigen partner Energy Lab, aangevuld met een aantal specialisten. De Brit Matthew Bottril voor de tijdritpositionering, Bert Blocken als hoogleraar aerodynamica en Stefan Deckx voor kracht, stabilisatie en supplementatie in samenwerking met Lotto Soudal-partner Sanas.

Deel 2: Nog 1 maand – Warmdraaien in Tirreno – Adriatico

Victor Campenaerts: “Wennen aan pelotongevoel”

“Maandag ben ik aangekomen in Tirreno – Adriatico, dezelfde dag waarop de jongens die de Strade Bianche reden de transfer maakten naar startplaats Lido di Camaiore. Ik reed een klein uurtje de spieren los en was vooral blij om voor het eerst sinds heel lang opnieuw aan tafel te zitten met de ploegmaats. Voor mezelf is de Tirreno natuurlijk een laatste voorbereiding op het uurrecord, maar voor Tim en Tiesj is dit een belangrijk seizoensdoel. Ik wil risico’s vermijden, maar zal hen zeker helpen waar mogelijk. Sowieso heb ik de gewoonte om na elke rit nog even los te fietsen op mijn tijdritfiets, maar nu doe ik dat aan de specifieke kadans die ik binnen enkele weken op mijn pistefiets wil draaien.”

“De ploegentijdrit verliep in de praktijk niet helemaal zoals we in de theoretische bespreking hadden vooropgesteld, maar dat gebeurt vaak in ploegentijdritten. Het is wel belangrijk dat we een stap vooruit hebben gezet qua aanpak. Dat we uiteindelijk zesde werden, is geen slechte uitslag. In het laatste deel heb ik met Tim en Tiesj geprobeerd om een zo goed mogelijk resultaat uit de brand te slepen. Tomasz Marczyński was onze vierde man en moest er blijven aanhangen. Donderdag was een eerste kans voor Tim en Tiesj om hun klassement bij te spijkeren en eventueel een gooi te doen naar ritwinst. Zelf moest ik een beetje wennen aan het pelotongevoel, want het is geleden van de laatste Vuelta-rit op 16 september dat ik nog een rit in lijn reed, een half jaar geleden…”

De kalender van Victor

Hierbij vindt u een overzicht van de aanloop naar de werelduurrecordpoging, met als startpunt de bronzen medaille op het WK tijdrijden in Innsbruck.

• 22 september tot 26 september: wereldkampioenschap tijdrijden Innsbruck
• 29 september: 30 minutentest op de wielerpiste in het Zwitserse Grenchen
• Winterrust met vakantie naar San Francisco en Ironman Hawaii van 7 tot 19 oktober
• 29 oktober: start trainingen
• 13 november tot 20 november: Olympische stage in Lanzarote
• 8 december tot 18 december: stage met Lotto Soudal in Mallorca; geen fietstrainingen wegens knieblessure
• 20 december: eerste training na knieblessure
• 2 januari: vertrek stage Namibië
• 26 februari: aankondiging werelduurrecordpoging
• 4 maart: terugkeer stage Namibië
• 11 maart tot 19 maart: Tirreno – Adriatico
• 20 tot 26 maart: laatste week in België met aandacht voor recuperatie, een laatste pistetest, slapen in een hoogtekamer, een klimaattraining en een lactaattest
• 27 maart: afreis naar Mexico
• 16 of 17 april: werelduurrecordpoging
• 19 april: terugkeer naar België
• 29 april tot 5 mei: Ronde van Romandië
• 8 mei: vertrek naar de Giro d’Italia

Deel 1: Nog 35 dagen – Tussen Namibië en Italië

Victor Campenaerts: “Voor het eerst in 2019 in mijn eigen bed”

“Vorige week maandagochtend ben ik geland na een trainingsstage van 60 dagen in Namibië. Die eerste dag van mijn terugkeer was volgeboekt met afspraken. Ik had het liever zo dan elke dag iets te moeten doen. Mijn ouders hebben mij de hele dag rondgereden en dat gaf ons tijd om bij te praten in de wagen; uiteraard leven ze mee. Rond de middag ging ik langs bij The Foodmaker, daarna liet ik bij Energy Lab een scan maken die een beeld zou geven van mijn lichaamssamenstelling – ik was blij met het resultaat – en daarna ging het naar Brussel voor een persmoment waarbij we uitvoerig de tijd namen om alle media te woord te staan. Nadien had ik nog een afspraak in Rotselaar en ’s avonds was ik te gast in Van Gils & gasten.”

“Thuis in Herent heb ik nog mijn reiskoffer leeggemaakt en daarna heb ik heel lang geslapen, voor het eerst sinds eind 2018 in mijn eigen bed. Het deed deugd om ‘herkenbare’ lucht in te ademen. Van dinsdagavond tot vrijdagmorgen ben ik in Dottenijs geweest bij mijn vriendin Fanny Lecluyse. Zelfs het regenweer tijdens de trainingen kon me niet uit mijn lood slaan na twee maanden zon. Ik was uiteraard heel blij om Fanny terug te zien en een paar dagen samen te kunnen spenderen. Op vrijdagavond heb ik in een hoogtekamer geslapen om mijn lichaam niet te laten ontwennen aan de hoogte en op zaterdag heb ik een training gedaan die ik elk jaar herhaal, waardoor ik goed kan vergelijken hoe ver ik sta. Daarna zijn Fanny en ik er een etmaal op uit getrokken. Ze verjaarde gisteren, maar ik vertrok die dag naar Tirreno-Adriatico, dus hebben we het feestje wat vervroegd…”

Kevin De Weert en Valérie D’haeze op prospectie in Mexico

Kevin De Weert (performance manager) en Valérie D’haeze (hoofd administratie en logistiek) reisden vorige week naar Mexico om de nodige voorbereidingen te treffen vooraleer Victor naar Aguascalientes vertrekt.

Kevin De Weert: “We zijn naar Mexico getrokken met een aantal concrete doelen. We zijn daarbij geholpen door een Mexicaanse ex-prof en een Belg die in Aguascalientes wonen. Victor verkiest in een huis te verblijven, dus wilden we een aantal opties bekijken. Voldoende plaats, veiligheid en een respectabele afstand tot de piste waren daarbij de belangrijkste criteria. Dat hebben we gevonden. Daarnaast zijn we uiteraard gaan kijken naar de wielerpiste. We wilden afspraken maken wat betreft trainingsuren, een derny regelen, de organisatorische aspecten doornemen samen met onze partner Golazo, contracten tekenen,… We hebben ook hotelaccommodatie gezocht voor UCI, Tissot, dopingcontroleurs,… en het vervoer ter plaatse geregeld.”

“Het lijkt alsof alles te regelen is vanuit België, maar we hebben ondervonden dat het werkbezoek een must was. Je spreekt face-to-face met de verantwoordelijken, wat toch anders is dan aan de telefoon of per e-mail, je leert een aantal locals kennen die je kunnen helpen, huizen en hotels zien er in de realiteit vaak anders uit dan op een computerscherm,… We hebben alle facetten ingevuld om Victor een optimale voorbereiding aan te reiken. Als hij op 27 maart afreist, zal hij daar kunnen aankomen zonder zorgen.”

Photo credits @facepeeters